مطالعه گذار فاز پلاسمای کوارک-گلئونی بطور نظری و تجربی

پس از معرفی پلاسمای کوارک-گلئونی (qgp) و آشنایی کلی با مشاهده پذیرهای آزمایشگاهی، گزارشی مختصر از نتایج حاصل شده در آزمایشات cern-sps و برخورد دهنده یون های سنگین نسبیتی (rhic) ،که سعی در تولید چنین فاز جدیدی از ماده داشتند، داده خواهد شد. در ادامه، بعد از آشنایی با برخی نظریات ضروری برای مطالعه نظری پلاسمای کوارک-گلئونی، مانند مدل کیسه ای و کرومودینامیک کوانتومی (qcd)، به محاسبه کمیتهای ترمودینامیکی چنین سیستمی، بدون در نظر گرفتن برهم کنش ها، و سپس با در نظر گرفتن برهم کنش تبادل تک گلئون (oge) در چارچوب مدل مایع لاندائو-فرمی، پرداخته می شود. مشاهده خواهد شد که نمودار فاز، بسته به مقدار ثابت کیسه و ثابت جفت شدگی تغییر می کند و در نظر گرفتن برهم کنش تبادل تک گلئون، به علت دافعه بودن این برهم کنش، شرایط رسیدن به پلاسمای کوارک-گلئونی را آسان تر می سازد.